.jpeg){kind=small}
رواية عذراء في الحب الفصل 20 العشرون بقلم جروح لا تنتهي
الفصل 20
عذراء_فالحب
عائشه بتنهيدة : ممكن نتكلم
جواد فرح انها هتتكلم معاه : طبعاخير
عائشه بتاخد نفس عميق وبتخرجه : لحد امته
جواد باستغراب: اى هو اللى لحد امته
عائشه : لحد امته هتفضل كدا لحد امته هتتجاهلنى بالشكل دة لحد امته هتجرحنى بالطريق دى ودموعها نزلت وقربت منه جواد انا عملت اى لدة كله بتعاقبنى على اى على حاجه مليش ذنب فيها على حاجه حصلت قدر من ربنا مش انا السبب فيها معقول يا جواد مش قادر تنسى مش قادر تقرب منى بسبب كدا سنه ونص وانت بعيد متخيل انا عشت ازاى انا كنت واخدة وعد انى مسمحكش بسبب اللى عشته الفترة دى كلها بس لما شفتك قدامى انهارت كل حصونى مقدرتش اغلب شوقى ليك مقدرتش اكمل حياتى من غير مفكركان سهل عليا اسيبك وامشى
بس انت وسكتت وبصتله ودموع فى عنيها ومسكت ايدة انت اللى بعدت حسستنى انك مش عايزنى فى حياتك نظراتك ليا كانت بتقتلنى وانا مليش ذنب انا اى ذنبى فاللى حصل انا عملت اى لدة كله
جواد بضحك وسخريه سحب ايدة وصوت عالى : ذنبك اى انتى مصدقه نفسك مصدقه اللى بتقوليه
عائشه باستغراب : جواد
جواد : انتى رجعتى لى عايزة اى تانى انتى مشيتى لى رجعتى تانى
عائشه باستغراب : اى
جواد : انتى مفكرة معرفش حاجه انا عارف كل حاجه عارف خيانتك ليا
عائشه : خيانه اى
جواد : انا قبلت خالد وقالى على كل حاجه على اتفاقك معاه وعلى خيانتك ليا وعلى نيتك انك تقتلى ابنى ومراتى
عائشه بصدمه : بتقول اى انت مجنون
جواد صوته على خلى الكل يجمع عالصوت وفتحوا الباب وواقفين مصدومين من اللى جواد بيقوله
عائشه بصوت عالى : انت مصدق ان انا اعمل كدا
جواد : قوليلى اى اللى خلاكى تقابلى خالد دة ولوحدك ومن غير ما تقولى
عائشه بدموع : انا روحت لان فى حد كان بيهددنى وقالى قابلينى وانا كنت عايزة اعرف مين
جواد بسخريه : ومطلوب منى اصدقك
عائشه : ايوة لانى مش بكدب عمرى ما كدبت عليك انت ازاى صدقته انا يا جواد انا اعمل كدا ولا افكر مجرد تفكير فى كدا
جواد : انا خلاص مبقاش عندى ثقه فيكى انا خسرت مراتى وابنى قدام عيونى وبسببك
عائشه بصراخ ودموع : متقلش بسببك انا مليش ذنب يا جواد كل حاجه حصلت قدر مش اكتر بس انا والله عمرى ما فكرت انت عقلك ازاى صورلك انى ممكن كدا انت اكيد لا مستحيل وبتبعد عنه
هنيه : اهدى يا بتى اهدى
عائشه بدموع : دا بيتهمنى بخيانته وياريت كدا وكمان انى السبب فموت مرام بصتله ومسحت دموعها عارف دموعى دى خسارة فيك خسارة فواحد زيك قلبى خسارة انه حب واحد زيك انا مش هقلك حاجه بس فارس يعرف الحقيقه ويعرف كل حاجه انا اللى طلبت منه واخدت منه وعد ميتكلمش عشان حرمت الميت لما يقلك عليها وتعرفها مش عايزة اشوف وشك مرة تانى وقربت منه وبصتله وعنيها كلها قسوه اتكلمت انت انتهيت من حياتى وسابته ومشت واخدت بنتها
جواد واقف حاسس ان هو غلط غلط كتير وحاسس ان كلامها صح وبيفكر لو طلع صح هيعمل اى هو ايوة كان مضايق منها بس كان مطمن موجودها جنبه فاق على صوت امه
هنيه: ارتحت ارتحت لما راحت اى كنت مستنى ايه منيها تجرحها دايما وترجع تلاقيها مستنياك
حنين بحزن : هى جت على كرامتها كتير عيشه عمرها ما كانت كدا بس جت عليها عشانك عشان عايزة تفضل جنبك ومعاك حاولت كتير معاك بس للاسف اسفه انى هقلك كدا بس انت طلعت متستهلش متستهلش حبها
محسن : لو حد مننا سمع كلام اللى اسمه خالد دة مكناش هنصدقه لان معرفتنا بعيشه متخلاناش نصدق الكلام دة بس انت بكل بساطه صدقت
وسابوة ومشى
**************####**********
عند عائشه راحت عند عمتها وكان معتز اخوها هناك
معتز بخوف : عيشه اى اللى رجعك حصل اى
عائشه ببحه صوت ابتسمت : عادى رجعت للبيت اللى مقلش من كرامتى
نسرين بخضه : اى يا بتى مالك اى رجعك حصل اى
عائشه وهى بتسيب شنطتها
عائشه : عادى كل حاجه انتهت
معتز شايل جود: انا هنيم جود واطلع ارن على معاذ واشوف اى حصل
*******####**********####*******
صباح يوم جديد
فى بيت عائشه
معتز قاعد هو ونسرين ومعاهم جود ومستنيين عائشه اللى قامت وهى حاسه بدوخه خرجت عليهم بتتسند عالحيطان
معتز: عيشه مالك
عائشه : مش عارفه حاسه الدنيا بتلف بي ووقعت عالارض
معتز : عيشه عمتى سنديها غيرى هدومها وانا هاخدها للدكتور
جود ببكاء : ماما ماما
معتز وهو بيحضنها : اهدى يا حبيبتى مفيش حاجه اهدى
بعد مدة
معتز اخد عائشه ووداها للدكتور
الدكتور: الدوخه دى بتحصلك كتير
عائشه : مؤخرا بدأت تحصلى باستمرار وبتقعد فترة وصداع دايما
معاذ : مبتاكلش خالص يا دكتور
الدكتور ممكن تفقى الطرحه هشوف حاجه
بعد دقيقه
الدكتور : طب انا هطلب شويه تحاليل اعمليها وهاتيهالى بس ضرورى تعمليها
معتز: هو فى اى يا دكتور
الدكتور : خير ان شاء الله لما نشوف التحاليل
راحوا عملوا التحاليل والنتيجه تانى يوم كانت هتظهر
وروحوا وعيشه سيباهم وقاعدة فأوضتها مش عايزة تخرج منها
"***************★********
اما عند جواد
جواد بغضب: احكيلى كل حاجه حصلت ولى مقلتليش
فارس: عيشه طلبت منى انى مكلمكش فالموضوع عشان مرام ماتت ومحبتش حد يتكلم بسوء عن الميتين وحلفتنى بكدا
جواد بوجع : اى اللى حصل احكيلى كل حاجه
فارس : كل حاجه حصلت بسبب مرام مرام هى السبب فالحادثه اللى حصلت لعيشه فى بدايه شغلها فالمزرعه واتفقت مع خالد ومندور وكانوا بيبعتوا رسايل تهديد لعيشه انها تبعد عنك هى لجأت ليا عشان اساعدها وانا كلمت واحد صحبى وقدرنا نوصل لكل المعلومات دى وحكايه الحادثه بتاع عيشه وانا بفرغ الكاميرات لقيتها وقدرت اوصل للواد اللى اسمه نعيم وعرفنا منه وكمان هى السبب فان اهل عيشه عرفوا مكانها وجم البلد مراتك كانت السبب فدة كله ويوم الحادثه اللى كان بيبعت رسايل لعيشه طلب منها انها تقابله وهى كانت عايزة تعرف هو مين وراحت وكان اتفاقهم ان انت تروح هناك وتشوفها فى وضع مش كويس مع خالد ودة نجحت فيه مرام اللى خلتك تروح هناك بس هما مكنوش عاملين حساب ان عيشه يبقى معاها سلاح والامور تطورت وحصل اللى حصل بس عيشه مجنى عليها وانت جنيت اكتر عليها
جواد بحزن: انت لى خبيت عليا لو قلتلى مكنش كل دة حصل لى يا فارس لى هى مستحيل تسامحنى مستحيل
فارس قرب منه : صدقنى هى اصرت انى مقلقش بس روحلها يا جواد روحلها
جواد : هى مش عايزة تشوف وشى تانى .
فارس: زى ما هى حاولت مرة واتنين وتلاته وانت كنت بترفضها حاول انت معاها
جواد: هروحلها بس يارب تسامحنى يارب
فارس خرج من اوضه جواد مهموم على حال صاحبه
وهو ماشى خبط فى نارين بس اعتذر وسابها ومشى وهى استغربت
نارين : ماله دة مش عوايدة
فارس قاعد وبيفكر وبيأنب نفسه ان هو مقلش لجواد من الاول
نارين دخلت : استاذ فارس فى شويه اوراق لازم تتمضى
فارس كان قاعد وسرحان ومش حاسس باى حاجه
نارين : استاذ فارس وبصوت عالى استاذ فارس
فارس بخضه : فى اى
نارين : حضرتك انا بقالى كتير بكلمك وانادى عليك بس انت مش هنا
فارس : معلش مخدتش بالى
نارين : حضرتك لو تعبان اجبلك حاجه
فارس بحزن : لما يبقى صديقك فضيقه وانتى مش قادرة تخرجيه منها وكمان انتى ليكى يد فالحزن اللى هو فيه بقصد او من غير قصد تعملى اى
نارين : انا مش فاهمه حاجه
فارس : هقلك وقص لها كل ما حدث
نارين بحزن : انا اسفه فاللى هقوله بس جواد بيه ميستهلش مدام عيشه عدم ثقته فيها هو اللى وصلهم للحاله دى ولا انت ليك يد ولا غيرك لو كان هو واثق فيها مكنش عطى فرصه ان واحد زى خالد يضحك عليه صدقنى انت ملكش دخل
فارس بحزن : انا حزين عالاتنين جواد اكتر من اخ وعيشه اعتبرتنى اخ ليها وانا اعتبرتها اختى جواد كان فرحان معاها انتى متعرفيش حاله جواد اى من لما سابته
نارين وهى ماشيه : لو بيحبها مش هيسيبها صدقنى
وسابته ومشت وهى جواها اعجاب من ذاك الصديق الذى يحزن لحزن صديقه ويعول هم فرحه وسعادته
"***************
عند جواد قرر يروح عند عيشه
نسرين : خير ياابنى
جواد : عايز اشوف عيشه ممكن
نسرين بحزن: هى فاوضتها ورافضه تشوف اى حد
جواد : طب ممكن اشوفها انا
نسرين : ادخل يا ابنى اوضتها دى
جواد خبط عالباب
عائشه من الداخل : معلش يا عمتو عايزة انام شوى
جواد : عيشه ممكن نتكلم شوى
عائشه سمعت صوته عرفت ان هو عرف الحقيقه قررت تواجه قامت فتحت الباب : عايز اى
جواد بحب: انا اسف سامحينى
عائشه بسخريه : اسف بجد ومطلوب اسامحك طبعا ما انت اتعودت منى على كدا بس لا لحد هنا وكفايه اوى انت انتهيت من حياتى انتهيت يا جواد
جواد بوجع : اسمعينى انا والله بموت من غيرك انا
عائشه قاطعته: انت اى انت تعبت وحزنت من بعدى عنك وانا كنت بدور العالم انت متعرفش انا عشت ازاى من بعدك انا مكنتش عايشه تعبت كتير من كل الجهات حاولت كتير القى شغل بس للاسف كلهم كلاب وعايزين حاجه غير شغلى قعدت ست شهور اشتغلت ميت شغلانه وللاسف كلهم اصحابهم كانوا اقذار كنت كل يوم بسأل نفسى انا هونت عليك يا جواد يا جواد تعاللالى انا محتجاك بس انت مجتش
وحتى لما لقيت شغل حلو كنت بموت من غيرك كنت بشوف صورك فالجرايد والتلفزيون ببقى بملى عينى يمكن اشبع اشتياقى ليك وانت كنت عايش حياتك انا مكنتش زعلانه بس كان صعبان عليا نفسى اوى انى هونت عليك انت متعرفش انا عشت ازاى انا كنت ميته مش عايشه بس حافظت على اسمك وانت اى روحت خطبت فاللحظه اللى كنت راجعه اقلك ارجعلى يا جواد انا جيت كتير على نفسى قبل سنه ونص حاولت كتير معاك بس فى كل مرة كنت بترفض قربى بترفض وجودى جنبك وبعد سنه ونص برضوا رجعت وجيت على كرامتى وحاولت ارجعك بس انت كنت بتنتقم منى فى حاجه مليش ذنب فيها مكنش عندك ثقه فيا وكان عندك ثقه فى واحد زى خالد اى اللى شفته منى خلاك متثقش فيا يا جواد
استحملت كتير عشان بحبك وتحملت اكتر بس انت مع اول مشكله بس خلاص انا اكتفيت يا جواد
جواد بوجع مسك ايدها: حبيبتى اسمعينى ادينى فرصه انا اسف
عائشه بدموع : جواد لو سمحت اخرج من حياتى لو بتحبينى ابعد عنى سيبنى سيبنى
جواد بوجع : ادين
عائشه قاطعته : صدقنى انا مبقاش عندى طاقه اتحمل انا اتوجعت بما فيه الكفايه لو فعلا بتحبنى ابعد عنى وزاحته اخرج برة حياتى بررررة
جواد سابها ومشى وهى انهارت عالارض
نسرين : لى يا بتى عرف غلطه
عائشه بتعب ودوخه ماشيه وسيباها : بعد اى يا عمتو بعد اى
صباح يوم جديد
عائشه ومعتز عند الدكتور وجابوا نتيجه التحاليل
الدكتور بصلهم وبحزن : نتيجه التحاليل اكدت شكوكى
عائشه : شكوك اى
الدكتور:..........
