.jpeg){kind=small}
رواية عذراء في الحب الفصل 21 الحادي والعشرين بقلم جروح لا تنتهي
الفصل قبل الاخير
عذراء_فالحب
صباح يوم جديد
عائشه ومعتز عند الدكتور وجابوا نتيجه التحاليل
الدكتور بصلهم وبحزن : نتيجه التحاليل اكدت شكوكى
عائشه : شكوك اى
الدكتور:التحاليل بتقول ان مدام عيشه مصابه بسرطان الدم
معتز بخوف : انت بتقول اى
الدكتور بحزن: انا اسف بس انا كنت شاكك بس حبيت اتأكد بالتحاليل
عائشه بحزن : يعنى هموت
الدكتور: لا هو لسه فى بدايته بس لازم تبدأى بالعلاج الكيماوى
معتز بسرعه : اكيد نروح فين
الدكتور: دة عنوان المستشفى روحوا وانا هكلم دكتور زميل ليا هيقابلكوا وهيعرفكوا كل حاجه
معتز : حاضر هنروح دلوقتى
دكتور : لا روحوا ارتاحوا انهاردة وبكرة روحوا وانا هكلمهم واعرفهم الحاله
معتز : شكرا يا دكتور
واخد عائشه ومشى بعد ما نزلوا
عائشه ببحه وخنقه : معتز عايزة ابقى لوحدى شوى
معتز : لا انا هفضل معاكى ونروح سوا
عائشه : معلش يا معتزمخنوقه وعايزة ابقى لوحدى سبنى وانا هروح لوحدى عشان خاطرى
معتز بصلها كتير : حاضر يا عيشه همشى وسابها ومشى وهى ماشيه دموعها بتنزل منها ومش عارفه لى بيحصل كدا : لى انا لى دايما انا موجوعه اللى بحبه راح منى كل حاجه بتروح منى واقفه لوحدى محدش جنبى وسط اهلى بس وحيدة يا الله ريحنى من الوجع دة
بعد مدة عيشه روحت وعرفت عمتها واهلها اللى جم من البلد عشان يفضلوا جنبها وطلبت منهم محدش يعرف جواد
عند جواد قرر يسافر اسبوع البلد يريح دماغه شوى من كل اللى حصل معاه
وبدأت عائشه رحلت العلاج اتحجزت فالمستشفى وبتاخد الجلسات وتعبت كتير والكل حواليها حتى زين ونجلاء بقوا يروحوا يزوروها والكل جنبها بس هى تعبانه ووحيدة وسطيهم اما جواد فمازال فالبلد ومش عايز يرجع وبيحاول يكلمها بس تلفونها مغلق وبعتلها رسايل كتير بس كلهم مفيش رد عليهم
مر شهر وعيشه لسه بتاخد العلاج وشعرها وقع وخست جدا
معتز : اى اللى بتقوليه دة
عائشه بتعب: مش هكمل
رنيم : حبيبتى انتى قربتى تنهى العلاج استحملى
سهير: عشان خاطرى يا بتى استحملى
عائشه بدموع : سبونى وحدى عايزة اقعد وحدى مش عايزة حد معايا سبونى سبونى
سابوها وهى خدت المصليه وصلت وبتبكى يارب محدش حاسس بالمى ولا وجعى انا بموت ومحدش حاسس يارب ريحنى يا رب انا بعمل كل دة والله عشان بنتى انا مش عايزة غير ان بنتى تكون سعيدة مش عايزة غير بنتى يا رب قوينى ياالله قوينى انا خلاص قوتى اتلاشت وحشتنى يا جواد محتاجه حضنك يا جواد معقول مسألتش عليا محاولتش تكلمنى ولا مرة تانى لى بهون عالكل لى بهون لى دايما بهون عالناس يارب انا عارفه انك جنبى تغنينى عن الكل يارب ريحنى من العذاب دة
"**************************
عند جواد
محسن : حمدالله عالسلامه
جواد: الله يسلمك اى الاخبار
محسن : كل حاجه تمام والام
قاطعته لين اللى دخلت فجأه : جواد مصدقتش لما قالولى انك هنا اخيرا جيت وحشتنى
محسن بحرج: عن اذنكوا وسابهم ومشى
لين : لى الغيبه يا جواد اى اللى حصل خلاك تغيب كدا
جواد : كان ورايا شغل بالبلد خلصته ورجعت اهو
لين راحت عندة : جواد وحشتنى اوى احنا المفروض كنا اتجوزنا كل اللى بيشوفنى بيسألنى عن جوازنا بس انت اجلت كل حاجه وانا مش عارفه اقلهم اى
جوادسكت شويه وبعدين اتكلم: لين انا عارف ان الكلام اللى هقوله هيجرحك ويزعلك بس انا مش هقدر اخدعك اكتر من كدا انتى دخلتى حياتى كانت عيشه فيها وحتى بعد ما عيشه مشت فضلت جوايا هى مش حوليا بس ساكنه هنا وشاور على قلبه حبى لعيشه غير مش متخيل حياتى مع حد غيرها ومش عايز اكدب عليكى واعشمك بحاجات مستحيل تحصل
لين بخوف: انا عارفه انك بتحبها بس ادينى فرصه اقرب منك وانا هنسيهالك اه صدقنى حبى ليك هينسيك
جواد : عمرى ما هنساها مقدرش ابص لغيرها لان هيا حواليا فى كل النسوان صورتها قدامى صدقينى انا عارف انى غلطت بس مش هقدر اكمل حياتى مع غيرها واتكلم بهمس واوجعها انا وجعتها كتيروبعدين بص للين انا عارف انى وجعتك بكلامى بس انتى كنتى عارفه انى بحبها
لين : بس الناس والصور واللى اتكتب علينا فالجرايد
جواد بغيظ : انا مكنتش عايز افتح الموضوع دة بس الشخص اللى سبك الليله باعك عشان قرشين زيادة
لين بتوتر: قصدك اى
جواد : لين انا عارف اى اللى حصل كله لانى انا كنت واثق ان انا مكنتش فحالتى الطبيعيه وخليت فارس فضل ورا الموضوع لحد ما وصلنا للشخص اللى اتفقتى معاه يصورنى
لين بتوتر: اى اللى بتقوله دة
جواد : انا مكنتش عايزك تعرفى ان انا عارف عشان متصعبش عليكى نفسك بس انتى اللى اضطرتينى لكدا
لين : بس انا بحبك يا جواد وعشان كدة عملت كدا
جواد : موضوعنا انتهى وانا وانتى مفيش حاجه هتجمعنا ولا جمعتنا انا فدة وشاور على قلبه مفيش غيرها هى وبس
لين بحزن : انا اسفه يا جواد انى
جواد قاطعها: روحى يا لين انا نسيت الموضوع شراكتنا هتفضل موجودة بس اتمنى نحافظ على حدود فالتعامل ما بينا
لين : حاضر عن اذنك وسابته ومشت
****************************####
المستشفى
الدكتور واقف بيتكلم مع اهل عيشه
الدكتور: يا جماعه لازم تقنعوها تكمل تعب الشهر اللى فات هيروح كدا لازم تكمل لو حصلها انتكاسه هيحصلها حاجات كتير احنا مش عايزينها
منير : طب نعمل اى يا ولدى دلنا يا دكتور
الدكتور : صدقونى انا حاولت كتير بس هى رافضه تسمع اى حاجه هى عايزة ارادة قويه عايزة حد يمسك ايدها ويطمنها
معتز: كلنا جنبها ومعاها يا دكتور ومش هنسبها
الدكتور : حاولوا معاه تانى حاولوا لازم لاما الحاله هتتدهور ونوصل لمرحله احنا مش عايزينها
منير : قصدك اى يا ولدى
الدكتور : انا اسف بس بنتكوا بنتكوا بتقدم روحها للموت
وسابهم ومشى
نسرين بحزن: لى يا بنتى الدنيا جيه عليكى كدا لى بس يارب نجيها
مر اسبوع وعائشه حالتها بتتدهور وبدأت توصل لمرحله صعبه وبدأت ترجع
الدكتور جرى عليها : حرام اللى بتعمليه فى نفسك دة انتى بتموتى نفسك بالبطئ
عائشه بترجع ومش قادرة تتكلم وبتاخد نفسها بالعافيه
بالخارج سهير ونسرين بيبكوا ومعتز قاعد لا حول له ولا قوة
منير : كلم جوزها يا ولدى هو اللى هيقدر يكون جنبها هو اللى هيقدر يرجعها عن اللى فدماغها
زين ونجلاء كانوا جايين
نجلاء بخوف : فى اى عيشه عيشه حصلها حاجه انتوا بتعيطوا لى
زين: اهدى يا نجلاء اهدى
سهير بدموع : بنتى بتموت ومش عارفين نعملها حاجه بنتى بتموت
زين بخوف: فى اى يا معتز
معتز: رافضه العلاج وبقالها اسبوع مخدتش جلسات والدكتور قال انها وسكت ولف وشه
منير تايه ومش عارف يعمل اى : انتى يا ولدى انت عارف جوزها مش كدة كلمه هو هيقدر يقنعها
معتز : بس هى مش عايزة جواد يعرف حاجه
منير بغضب: لازم يعرف لازم هو اللى هيساعدها هى محتاجه جوزها يا ولدى هو اللى هيقدر يقنعها
زين : اهدى يا عمى اهدى انا هكلمه انا هتصرف ومشى بعيد ومسك التليفون
::""""""٪*****************#
عند فارس قاعد هو ونارين اللى قربوا قوى من بعض وبيراجعوا بعض الاوراق
فارس فى وسط اللى هما فيه اتكلم : نارين
نارين : نعم
فارس : انتو ساكنين فين
نارين : لى بتسأل
فارس بغيظ : عايز اشرب شاى عندكوا
نارين بغباء: وانتو معندكوش شاى فى بيتكوا ولا اى
فارس بغيظ : انتى غبيه يا بت ولا بتستغبى
نارين : لا غبيه هههههههه لا بجد عايز عنوانه لى
فارس بغيظ : بقلك اشرب شاى مع ابوكى يعنى اجى اتكلم مع ابوكى شوى
نارين ؛ تتكلموا فأى وانت تعرفه
فارس: نتعرف
نارين : لى عايز تعرفه
فارس بنفاذ صبر: مهو البعيد فعلا غبى عايز اخبطبك يا ام مخ تخين
نارين ببسمه : بجد
فارس: ايوة
نارين : عنوانا اهو وكتبته ورقم بابا اهو تاخد رقم ماما استنى بلاش ماما خد رقم اخويا الكبير
فارس بضحك : كفايه انتى مجنونه
لين بفرحه : اصل بابا بيسافر كتير بحكم ان طيار فلو ملقتوش اخويا موجود بس هتيجى امته بقه اى رأيك نروح دلوقتى
فارس بضحك : مكنتش اعرف انك واقعه كدا
نارين: والنبى امال انت اى بقه
فارس بغزل : انا واقع من زمان اذا كان عليا
نارين بخجل : فارس
فارس : عيونه
تليفون فارس رن فالوقت دة
فارس : دا زين غريبه بيرن لى عليا
نارين : شوفوا فى اى ليكون فى مشكله فالبنا
فارس : ماشى هرد
فارس: الو ايوة يا زين
زين اتكلم بسرعه : جواد فين مبيردش لى رنيت كتير عليه مرضش عليا
فارس : اهدى مالك كدا جواد معرفش اكيد فمكتبه فى حاجه حصلت ولا اى
زين بوجع وحزن : عيشه يا فارس
فارس : مالها عيشه
زين : سكت
فارس بغضب : فى اى ما تنطق
زين بتنهيدة : عيشه بتموت
فارس بخوف: انت بتقول اى اى الكلام دة
زين : قص له كل شئ
فارس بحزن : وازاى محدش يعرفنا لى يا زين طب جواد ومش عايزاه يعرف مقلتليش لى
زين : انا اسف يا فارس بس دة كان طلب عيشه وانا مكنتش هتكلم الا انها وصلت لمرحله صعبه ورافضه العلاج وباباها طلب ان جواد يجى
فارس : انا هجيب جواد وجى حالا مستشفى اى
زين :..........
قفل السكه وماشى
نارين وقفته : فى اى
فارس وهو ماشى : عيشه بتموت يا نارين وطلع يجرى على جواد
فارس: جواد بيه جوة
السكرتيرة : ايوة
فارس داخل وبينهج من الجرى
جواد اول ما شافه : فى اى مالك
فارس بينهج : عيشه
جواد بخضه : مالها فى اى
فارس بوجع : عيشه بتموت يا جواد
جواد :..///
