روايه الروح المنكسره الفصل العشرون 20
بقلم لولو وائل
البارت العشرون
يوسف:فى اى كلمتينى ليه
نرمين:مش انتو عايزين تعرفو الحقيقه
يوسف:وانا اى الى يضمنى انك هتقولى الحقيقه وليه فجأه عايزه تتكلمى
نرمين: علشان انا عرفت ان انا مش فارقه مع اختى لو كنت فارقه معاها كانت كلمتنى على الاقل
يوسف:قولى كل الى عندك وانا سامعك
نرمين:سيرين وجوزها جاين مصر قريب اوى
يوسف:عرفتى منين
نرمين:مصادرى الخاصه
يوسف:ما علينا فى اى تانى عندك
نرمين:أكرم جاله سرطان وسبب نزوله مصر اعتقد هيفتح فى القديم
يوسف:انتى متأكده من الى انتى بتقوليه ده
نرمين:ميه فى الميه
يوسف:واى تانى عندك
نرمين:مفيش حاجه تانيه ولو فى حاجه تانيه هقولك
يوسف:تمام
•••••••••••••••
ايمان:مالك قاعده كده ايه
روح:فى اى يا ايمان مش عايزنى اقعد فى هدوء ابدا
ايمان:على الدغرى كدا مين المز الى كان معاكى كده
روح:قولى كده انك منمره على الواد ده متجوز يختى وعندو عيلين وبيحب مراتى خفى بقى
ايمان:اى الحظ ده
روح:خلاص بقى يا ايمان انا فيا الى مكفينى
ايمان:هو فى اى مالك من ساعت ما جيتى من بره وانتى كده فى اى
روح:عمر عايزنى ارجع مصر
ايمان:طب وفيها اى
روح:ايمان انتى عارفه الى فيها متتغابيش
ايمان:علشان عارفه الى فيها بقولك ارجعى وكفايا غربه لحد كده
روح:بس انا مش عايزه اواجه سليم
ايمان:هو هيكلك يعنى وبعدين هو المفروض الى يخاف مش انتى
روح:نفس كلام عمر
ايمان:كنا هنبقى ثنائي قمر بس هو ملوش فى الطيب نصيب
روح:ايماااان عمر اخويا ومراته تبقى اختى بلاش الكلام فى الحوار ده
ايمان:خلاص يا ستى بنكشك وافقى يا روح
روح:مش عارفه اعمل اى بجد محتاره
ايمان:روحى يا روح وافتحي كمان شركة ابوكى الى مصر و كبريها وخدى فؤاد معاكى
روح:وانتى هتيجى معايا
ايمان:نعم لا طبعا
روح:لا هتيجى وتنسى الماضى زى حلو
ايمان:هو لازمن يعنى
روح:ايمااااان
ايمان:هتنيل اجى الله
روح:يلا نروح نجهز حاجاتنا بقى
ايمان:يلا
••••••••••••••
فى صباح اليوم التالى ذهب روح وايمان الى المطار
عمر:رروح
ايمان:اى خدمه عد الجمايل بقى انا الى اقنعتها
عمر:شكرا ليكى
ايمان:الله يسترك
عمر:نعم
روح:دى عندها فنون الرد فى زمت الله المهم هنستنى حد بس قبل ما نمشى
عمر:مين تانى جاى
فؤاد:رروح
روح:تعالى
عمر بصدمه:فؤاد
فؤاد:ازيك يا عمر
عمر بغضب:بيعمل اى هنا ده
روح:عمر فؤاد يبقى صديقى واكتر واحد وقف جمبى وانا هبقى اقولك كل حاجه بعدين بس يلا نمشى دلوقتى
عمر:طيب
وذهبو وركبوا الطائره وبعد فتره من الوقت هبطتت الطائره فى ارض الوطن
عندما خرجت روح من المطار كانت الأحداث التى حدث معاها كانت تمر أمامها
عمر:مالك يا روح
روح:مفيش يلا بقى نروح لنور الاول وبعدين هرجع بيت بابا
عمر:لا انتى هتباتى عندنا
روح:لا علشان ايمان برضو معايا
عمر:ماشى الى يريحك
فؤاد:بقولك يا روح انا همشى دلوقتى وهبقى اجيلك تانى
روح:ماشى
عمر:انا لازم اعرف كل حاجه
روح:بعدين هبقى اقولك يلا يا ايمان
وذهبو الى المنزل
نور:عمررر وحشتنى اوى اوى
عمر:وانتى كمان يا قلبى عملك مفاجأه
نور:اى
عمر:ادخلى
وعندما دخلت روح ورأتها نور اخذتها فى احضانها وظلت تبكى بشده
نور ببكاء:اخيرا جيتى وحشتينى اوى اوى
روح بدموع:وانتى اكتر يا روحى والله معلش غصب عنى
نور:هعديها بمزاجى
ايمان:احمم
نور:انتى مين
روح:دى ايمان صحبتى واختى
نور:اهلا بيكى نورتى اتفضلى
ايمان:اهلا بيكى انتى نور صح
نور:اه انا
ايمان:احنا لازم نبقى صحاب
نور:طبعا طبعا
عمرو وحمزه:باباجه بابا جه
عمر:حبايب بابا
روح بدموع:القمرات عاملين اى
عمرو:انتى مين
نور:دى خالتكو روح الى كانت بتكلمكو على طول
عمرو وحمزه:خالتووو روح
واحتضانتهم روح
روح:حبايب قلبى
ايمان:وانا مليش حضن
حمزه:وثعى كده
ايمان:وثعى
روح:هههههه العيال حبوكى
ايمان:طب وانت هتسلم ولا لا
عمرو:متوضى والله مش بسلم على بنات
ايمان:هو فى اى
روح:ههههههه
ايمان:اضحكى يختى اضحكي
روح:خلاص بقى
نور:يلا تعالو الاكل جاهز
وذهبو جميعا لتناول الطعام
••••••••••••
سليم:الو يا يوسف انت فين
يوسف:تعالى كافيه ***** دلوقتى حالا
سليم:ماشى
بعد قليل
سليم:انت كنت فين ومش بترد على التليفون ليه
يوسف:انا كنت عند نرمين
سليم: تانى يا يوسف
يوسف:المرادى غير اى مره اتكلمت
سليم:وقالتلك اى
يوسف:سيرين جايه مصر قريب هى وجوزها وجوزها مريض سرطان والقديم هيتفتح تانى
سليم:يعنى اى ممكن يقول الحقيقه ويخلى روح تطلع براءه
يوسف:مش عارف لما يجى هنعرف كل حاجه
سليم:ربنا يستر
•••••••••••••
روح:الحمدلله
نور:كلى يا روح الاكل زى ما هو
روح:لا والله الاكل جميل بس انا الحمدلله شبعت
نور:خسيتى اوى اوى
ايمان:والله بقولها كلى تقولى لا الشغل حياتها كلها شغل
نور:ليه كدا يا روح انا هخليكى تكلى ومش هسيبك
روح:منك لله يا ايمان
ايمان:يدووم المحبه يا قلبى
وبعد مده ذهبو من المنزل
ايمان:اقفى هنا يا روح هجيب حاجه من السوبر ماركت
روح:طيب بس بسرعه
••••••••••••
يوسف:وقفت هنا ليه
سليم:هدخل اجيب حاجه بسرعه واجى
يوسف:ماشى بس بسرعه
ودخل سليم وبعد انهى اثناء خروجه اصتدم بأحد
ايمان:اااه انت غبى
سليم:انا برضو الى غبى حد يمشى وهو عينه فى التليفون كدا
ايمان:أنت غلطان وكمان بجح
سليم:احترمى نفسك
وسمعت روح ويوسف صوت سليم وايمان وذهبو ليروا
يوسف:فى اى يا سليم
سليم:الهانم ماشيه مش مركزه وكمان لسانها طويل
ايمان:هو الى غلطان وبجح
روح:فى اى يا ايمان
سليم بصدمه:روح
لمتابعة باقى فصول الرواية اضغط هنا 👇
