جديد

روايه صعيدي خطف قلبي الفصل العاشر 10 بقلم جروح لا تنتهي

 روايه صعيدي خطف قلبي الفصل العاشر 10 بقلم جروح لا تنتهي 




الفصل العاشر

#صعيدي_خطف_قلبي


 


فى عربيه جمال 

جمال: الو يا هاجر 

هاجر: ايوه يا جمال بيه اى اوامر 

جمال: اللى هقولك عليه دا تعمليه 

هاجر: أنا تحت امرك ياباشا 

جمال: انتِ بتقولى ان فيروز ادتك رقم دياب عشان تتواصلى معاها صح 

هاجر: ايوه ياباشا 

جمال:طب اللى هقولك عليه دا تنفذيه بالحرف الواحد تمام

هاجر:قول ياباشا وأنا هنفذ

جمال:اسمعى.......................فهمتى 

هاجر بخبث: فهمت يا باشا

جمال بخبث: أنا مش عايز غلطه والموضوع دا يتم بكُره 

هاجر: عيونى ليك يا باشا بس حسابى فين 

جمال: الموضوع يتم بكُره وهديكى اللى انتِ عايزاه 

هاجر: كدا اتفقنا سلام 

جمال: سلام 

وقفلو مع بعض 

جمال: والله يا فيروز لعرفك مين هو جمال يا زبا*له 

عند فيروز 

قاسم ويونس وسليم بيضحكو 

دياب بضيق: ما خلاص ياد انت وهو ايه دا 

هاله باستغراب:هما مالهم بيضحكو يا دياب 

سليم بضحك: هو انت متعرفيش 

هاله: اعرف ايه ياولدى 

يونس بضحك: اصل فى نحله قرست دياب فى بوقه 

ساميه: ايوه صح هو مال بوقك فى احمر كده يا ولدى 

دياب بيمسح بوقه 

دياب بنرفزه لفيروز: عشان تبقى تحطى زفت روج تانى  

قاسم بضحك: وهى روز مالها يا دياب ولا انت اللى نمس

كلهم بيضحكو لانهم فهمو وفيروز هتموت من الاحراج 

احلام بضحك:خلاص ياواد منك ليه 

دياب بابتسامه توعد: بكره الصبح فى اجتماع فى الجنينه ليكم انتم التلاته وعايزكم وياريت تحضرو بالزوق بدل ما اخلى الرجاله تجيبكم بالعافيه 

قاسم وهو بيخبط على ايده: مش قولتلكم اخره الضحك دا فى مصيبه 

سليم بخوف: عايزنا فى ايه يا دياب 

دياب بإبتسامة صفرا: عايزكم فى كُل خير متخفوش 

فيروز بإحراج: عن ازنكم أنا انا هروح انام 

دياب: استنى يا فيروز 

فيروز وقفت وفجأه نزل على رجله وطلع خاتم الماظ وبيلبسو ليها وبعدين وقف 

دياب وهو بيبوس ايدها بحب: النهارده أنا اسعد انسان لانك اتكتبتى على اسمى بحبك 

فيروز بخجل: وأنا كمان

قاسم بهزار: اوعدنا يارب امتى بس القمر يحن 

ليلى بتتكسف 

يونس بزهق: ايه ياعم روميو يلا عايزين ننام 

هاله: النهارده جات ام نادر والله ست محترمه واخر ادب 

احلام: اه والله آخر ادب واخلاق 

دياب: ايوه أنا عزمتهم امبارح واتفقنا ان كتب الكتاب ان شاءلله بعد بكره 

ساميه: على خيره الله ياولدى 

فيروز وهى بتحضن فاطمه: الف مبروك يا فاطمه 

فاطمه: الله يبارك فيكِ يا فيروز 

كلهم باركو لفاطمه 

ساميه واحلام: نستأذن احنا بقا 

هاله: ليه خليكم بيتو معانا النهارده

احلام: لا مره تانيه ان شاءلله 

دياب: استنى ما مرت عمي انا هاجى اوصلكم 

ساميه: توصلنا ايه ياولدى دا التلات بيوت جمب بعض واحنا معانا سليم يعنى متخافش يولدى يلا سلام 

كلهم: سلام 

هاله: يلا نطلع نرتاح احنا كمان 

دياب: يلا 

فى صباح اليوم التالى 

بعد ما خلصو فطار 

الحارس: دياب بيه سليم بيه مستنى حضرتك بره 

دياب بتوعد: قلو ان جاى دلوقتى 

فيروز: انت هتعمل فيهم ايه 

دياب ببراءه: متخفيش أنا مش هعمل فيهم حاجه خالص 

فيروز بشك: مش مرتاحه ليك 

دياب بضحك: هتعرفى كُل حاجه دلوقتى هو فين قاسم ويونس 

ورد: اول ما خلصنا فطار طلعو بره علطول 

دياب: كويس طلعو بالزوق أنا طالع دلوقتى 

بره فى الجنينه 

يونس: ياترى دياب هيعمل ايه 

سليم: مش عارف أنا قلبى واقع فى رجلى 

قاسم: وانا والله مش قلتلكم اخره الضحك دا مصيبه 

دياب: اهلا من غير كلام تعالو ورايا 

كلهم مشيو وراى دياب لحد ما وقف عند الاسطبل 

دياب وهو بيمسك الكُرباج: الاسطبل دا فى خلال ساعتين الاقيه نضيف 

قاسم بهزار: مسيو جاك أنا ظابط محترم 

سليم: يعنى أنا اللى طبال مانا كمان ظابط 

دياب: أنا مش عايز كلام كتير وانت يا استاذ يونس مش بتتكلم ليه 

يونس: شوفت أنا محترم ازاى عشان معملش حاجه 

دياب وهو بيقلد يونس: اصل فى نحله قرست دياب فى بوقه 

قاسم وسليم ماتو على نفسهم من الضحك 

يونس: ايه دا انا مش بتكلم كده وانتو بتضحكو على ايه 

دياب: على فكره كُل الكلام دا من وقتكم أنا لو الاسطبل متنضفش خلال ساعتين هخليكم تعيدو من الاول 

راح قاسم ويونس وسليم غيرو هدومهم وابتدو فى التنضيف 

قاسم بتأثر وهو بينضف: يا دنيا طفيتى شمعى 

سليم بتأثر: ياناس كترتو دمعى 

يونس بتأثر مصطنع: والعمر راح هضر 

دياب: هتفضلو تغنو كده كتير صوتكم يقرف 

قاسم: اهلى دول واخوات ولمه ولا دول تعابين وسامه

دياب كان هيتكلم قاطع كلامهم تليفونه اللي رن 

دياب: السلام عليكم 

هاجر: وعليكم السلام دا رقم دياب 

دياب: ايوه أنا دياب مين معايا 

هاجر: أنا هاجر زميله فيروز وكُنت عايزه اكلمها ينفع 

دياب: اه طبعا ينفع بس انتِ عرفتى رقمى منين 

هاجر: هى ادتهونى 

دياب: تمام ثوانى هديها التليفون

دياب دخل القصر 

دياب: خدى يا فيروز كلمى صحبتك هاجر 

فيروز اخدت منو التليفون وهو طلع بره 

فيروز: ازيك عامله ايه 

هاجر: الحمدلله بخير بقولك ايه فى شويه محاضرات تعالى خدوهم 

فيروز: اخدهم من فين أنا مش معايا عنوانك 

هاجر: عنوانى اهو ******* هو دا يستى عنوانى

فيروز: مش عارفه دياب هيوافق ولا لا 

هاجر بخبث: هما خمس دقايق مش اكتر 

فيروز: مش عارفه هقولو حاضر 

تسريع الاحداث 

فيروز لبست ورايحه عند دياب تقولو 

فيروز راحت وشافت منظر يونس وسليم وقاسم ضحكت عليهم 

سليم بغيظ منها: اضحكى ياختى ربنا على الظالم 

دياب: انتِ رايحه فين 

فيروز: رايحه عند صحبتي هاجر عشان المحاضرات

دياب: وخدتى اذن مين إن شاءلله 

فيروز: والله هروح بسرعه يا دياب والنبى 

دياب: خدى السواق معاكى 

فيروز: حاضر 

تسريع الاحداث 

وقفت العربيه عند بيت هاجر 

هاجر: استنى هنا هما خمس دقايق وهنزل على طول أنا هطلع الدور التانى 

السواق: حاضر يا هانم 

طلعت فيروز لهاجر وخبطت على الباب وهاجر فتحت ليها 

هاجر: تعالى ادخلى 

دخلت فيروز 

فيروز: ورق المحاضرات فين 

هاجر بخبث: ادخلى الاوضه دى هتلاقيه فى جرد المكتب 

فيروز دخلت الاوضه 

هاجر بصوت واطى: اطلع يا جمال هى جوه 

جمال طلع فلوس كتير: خدى اهو زى ما اتفقنا 

هاجر اخدتهم بطمع: وأنا اعمل ايه دلوقتى 

جمال: خليكِ متمشيش 

هاجر: حاضر 

فى الاوضه 

فيروز: هو فين الورق دا 

ورق ايه انتِ صدقتى اللعبه يا حلوه

فيروز برعب: ج جمال 

عند السواق.

السواق: الو يا دياب بيه فيروز هانم بقالها نص ساعه منزلتش وهى قالت خمس دقايق 

دياب بقلق: ازاى يعنى أنا جاى دلوقتى قولى العنوان 

السواق:***** هو دا العنوان يابيه 

قاسم: فى ايه يا دياب 

دياب بقلق: فيروز بقالها اكتر من نص ساعه عند صاحبتها أنا رايح دلوقتى 

سليم: استنى احنا كمان هنغير هدومنا ونروح 

دياب: تعالو ورايا وهاتو الحراس معاكم 

جهز دياب نفسو بأقصى سرعه ولبس لبس مش صعيدي عشان يقدر يتحكم فى نفسه (يعنى لو هيجرى او كده) 

عند فيروز

فيروز: انت عايز منى ايه 

جمال: هو دياب الهوارى احسن منى فى ايه 

فيروز: دياب الهوارى دا ار*جل منك يا زبال*له 

جمال صفعها على وشها 

جمال: أنا هوريكى وشى التانى 

جمال مسك فيروز وشد منها الحجاب وكان بيق*طع هدو*مها وهو بتصرخ 

عند دياب وصل تحت البيت وجرى على العماره وطلع على الدور التانى وكسر الباب ودخل هو والحراس 

هاجر برعب: ايه اللي انت عملتو دا 

دياب بعيون حمرا: حسابك معايا بعدين يازبا*له خدوها 

وسمع صوت صريخ فيروز 

دخل الاوضه وكسر الباب فى وصول قاسم ويونس وسليم 

دياب مسك جمال وبعدو عن فيروز وكان بيضرب فيه بغل 

وبعدين راح لفيروز و سليم ادالو الجاكت بتاعه 

دياب لبس الجاكت لفيروز اللي بتبكى وكان ماشى بيها 

جمال بضحك جنون:هههههه ملحقتش اعلم عليك فى فيروز يابن الهوارى بس معلم عليك فى موت ابوك 

دياب وقف من الصدمه..............

لمتابعه باقي فصول الرواية اضغط هنا👇

(روايه صعيدي خطف قلبي )

تعليقات



حجم الخط
+
16
-
تباعد السطور
+
2
-