روايه صعيدي خطف قلبي الفصل الثالث 3 بقلم جروح لا تنتهي
#_صعيدي_خطف_قلبي
الجزء التالت
فى صباح اليوم التانى فى مكان أول مره نروحه فى ڨيلا والد فيروز
مرات والدها وتدعى عبير: بت يا عفاف روحى قولى للزفته فيروز من فوق ان جمال ابن اختى جاى يكتب عليها
عفاف: حاضر يا عبير هانم
بنتها وتدعى هند: أنا مش عارفه البت دى مش موافقه على جمال ليه
عبير بقرف: ماهى فقريه زى ام*ها الحمدلله امها ماتت وارتحنا منها عقبالها يارب
هند بطمع: يارب أنا خليها تسيب لينا الفلوس دى كلها دى امها كاتبه ليها المصنع
عبير بخبث: امال أنا عايزه اجوزها جمال ليه هو يتجوزها ويمضيها على بيع المصنع لينا وبعد كده يطلقها يموتها هو حر
قاطع كلامهم صوت عفاف وهى نازله جرى من على السلالم
عفاف: الحقى يا عبير هانم البت مش قاعده فوق
عبير بخضه: كيف يعنى اوعى من وشى
طلعت عبير وهند لاوضه فيروز وفعلا ملهاش أثر فى الاوضه
هند: يانهار اسود هتكون راحت فين
عبير: معرفش البت دى لو هربت يبقى كل اللي عملناه دا راح على الفاضى انا هكلم سالم وهحكيله
عفاف: جمال بيه تحت ياست هانم
عبير: وهو دا وقته روحى ياهند شوفيه عايز ايه على ما اكلم ابوكى فى الشركه بقلمى شاهنده إمام
هند: حاضر
عبير: الو يا سالم الحق
سالم: خير فيروز عملت ايه معاكم (ايه الراجل البارد دا 🙂)
عبير: فيروز هربت ياسالم
سالم بخضه: ينهار اسود هربت راحت فين
عبير: وانا ايش عرفني يا خويا روح دور على بتك قليله الر*بايه صحيح ما امها ماتت ومربتهاش
سالم: اقفلى الوقتى أنا جاى
قفلو مع بعض
تحت عند جمال وهند
هند لقيت جمال واقف ومدى ضهرو
هند حضنت جمال من ضهرو
هند بحب: وحشتنى اوى يا جمال
جمال بحب مصطنع: وانتِ كمان
هند: اول مره بابا يسيبك تطلع بدرى من الشركه
جمال: دا مكنش راضى يسيبنى كمان بس قولتلى عايز اشترى حاجات عشان كتب الكتاب الا صحيح هو القمر فيروز فين
هند بغضب: قمر مين يا جمال ما تتعدل كده انت صدقت الفيلم دا
جمال بكذب: لا أنا مش قصدى يعنى هو فى قمر زيك انت برضو
هند بكُره: يلا الحمدلله غارت فى داهيه
جمال بإستغراب: هى راحت فين
هند: اصل قليله الر*بايه هربت
جمال بخضه وغضب: انتِ بتقولى ايه هربت ازاى
هند بحقد: يلا اهى راحت فى ستين داهيه وبعدين انت مالك زعلان عليها كده اوعى تكون صدقت اللي احنا فيه دا
جمال بكذب: لا طبعاً اصدق ايه انا كنت هتجوزها وامضيها على بيع المصنع وبعدين اطلقها واتجوزك انتِ طبعاً
جمال بخبث: هو انتِ مش ناويه تاجى تشوفى شقتك اللى هتعيشى فيها
هند بدلع: اوك هشوف الدنيا واجيلك
جمال: يلا سلام أنا ماشى الوقتى
هند بحب: يلا سلام يا جمال هتوحشنى اوى
جمال بحب كاذب: وانتِ كمان يا حببتي
جمال طلع من الفيلا وركب عربيتو
جمال وهو فى العربيه: كده يا فيروز بتهربى منى بس برضو هجيبك واللى أنا عايزه هاخده منك واتحرك جمال بالعربيه
عند فيروز
على سفره الطعام يجلس قاسم وورد ويونس ووالدتهم هاله ويترأس السفره اكبرهم دياب
دياب: احم هى فيروز فين
قاسم: مش عارف والله أنا جولت للبت ورد تطلع تصحيها تفطر معانا
ورد كانت قاعده بتفرك فى ايديها
يونس: فى ايه يا ورد فيروز بخير
ورد بتوتر: اصل ااا اصل
هاله: اصل ايه يابت ماتنطجى
ورد بسرعه: اصل هى جالتلى انها خايفه من دياب
دياب بهدوء: هى جالتلك إكده
هزت ورد راسها بمعنى ايوه
قام دياب من على السفره وقال
دياب: خلاص هروح اجيبها انا بنفسى
هاله: بالراحه عليها ياولدى
دياب قرب منها وباس ايدها
دياب بهدوء: متخافيش ياما انا هطلع اندها بس
طلع دياب فوق عند فيروز وخبط على الباب
فتحت فيروز الباب لقيتو فى وشها فظهر عليها الخوف
دياب وهو ملاحظ خوفها: منزلتيش ليه تفطرى معانا
فيروز بتوتر: شكراً أنا مش جعانه خالص
دياب بإبتسامة زادت وسامته: ليه خايفه من دياب
فيروز برقت لانها عرفت ان ورد فتنت عليها
فيروز بتوتر: لا لا طبعاً هخاف من حضرتك ليه
دياب: طب تعالى افطرى معانا ويبقى فيه عيش وملح بينا أنا هسبقك تحت
فيروز: لا يلا أنا كده كده جاهزه
دياب بضيق: هتنزلى كده
فيروز بإستغراب: كده ازاى يعنى
دياب: جصدى بشعرك
فيروز: ايوه عادى أنا مش محجبه
دياب: خلاص تمام يلا ثم أكمل بتوتر فيروز
فيروز: نعم
دياب: أنا أسف على مسكتى لدراعك انتِ اكيد مقدره إنى شوفت واحده غريبه فى الجنيه فأكيد كان لازم اعمل كده
فيروز ابتسمت لانها اتأكدت ان فعلا قلبو طيب زى ما قالت مامته
فيروز بإبتسامة: لا عادى مفيش داعى للاسف انا مقدره موقفك
دياب بضحك: بس أنا اول مره أتأسف لحد على فكره
فيروز ضحكت وهو سرح فى ضحكتها فاق على صوت يونس
يونس بصوت عالي من تحت: يلا يا دياب كل دا بتندها
دياب: يلا ننزل
فيروز: يلا نزلو تحت
على السفره دياب قعد مكانه وفيروز قعدت جمب ورد
قاسم بغمره لدياب: الا قولى يادياب هو انت كل دا كنت بتندها
يونس بضحك: ما تسكت يا قاسم مش يمكن السناره غمزت
هاله بضحك: ما تسكت ياواد انت وهو
دياب بتوعد ليهم: سبيهم ياما يمكن وحشهم اسطبل الخيول
يونس وقاسم فى نفس واحد: خلاص والله ما احنا متكلمين ياكبير
ضحك الكل عليهم
بعد ما خلصو أكل
هاله: ها يا فيروز يابتى احكيلى عنك
فيروز حكت حكايتها لهاله ولورد
هاله بطيبه: متزعليش نفسك يابتى ربنا هيفرجها من عنده ان شاءلله
فيروز: يارب
ورد: اه صح النهارده جايين بنات عمى وعايزه اعرفك عليهم لو مش عندك مانع
فيروز: اكيد طبعا مش عندى مانع خالص
دياب: معلش ياما ممكن اتحدت مع فيروز فى الجنينه
هاله: اتفضل ياولدى
فيروز: عن ازنك ياماما هاله
دياب اخد ورد وراحو على الجنينه بقلمى شاهنده إمام
ورد: انا حاسه ان دياب هيحب فيروز ياامى
هاله: تصدقى يابت وانا حاسه كده بردو يا رب يجعلها من نصيبك ياوالدى
ورد: يارب ياما فيروز بت طيبه جوى طب وفاطمه بت عمى
هاله: كل شئ قسمه ونصيب هو الجواز بالعافيه ربنا يرزقها واحد غيره دا حتى دياب عمره ما قلها بحبك
ورد: يلا ربنا يستر
عند فيروز ودياب
قعدو فى الجنينه
دياب: بصى يا فيروز أنا سمعت حكايتك من يونس بس عايزه اسمعها منك انتِ لو مش هضايقك
فيروز:.....
دياب باستغراب: مالك يا فيروز رودى عليا
فيروز بدهشه: هو انت بتتكلم مصرى
دياب بإبتسامة: ايوه ياستى وبتكلم لغات كمان بحكم شغلى
فيروز: امال كنت بتتكلم صعيدى عند ماما هاله ليه
دياب: عشان والدتى ووالدى الله يرحمه صعايده وأنا بحب اللهجه الصعيدى بس بحكم شغلى بتكلم مع الناس كده بس لما باجى البلد بتكلم صعيدى عشان أنا العُمده
فيروز: وهو انت شغال ايه
دياب: انا الحمدلله مهندس بترول وفاتح شركات بترول كتيره
فيروز بصدمه: اوعى تقول ان انت دياب عثمان الهوارى اصغر ملياردير على العالم
دياب بإبتسامة: ايوه أنا ثم أكمل بمرح دا انتِ متابعه اخبارى بقا
فيروز بضحك: لا اصل المجالات بتنشر عنك كتير بس شكلك بالصعيدى متغير خالص أنا معرفتكش
دياب: ايوه ما انا دايما محدش بيشوفنى بالصعيدى غير اهل البلد يلا بقا احكيلى عنك
فيروز حكت له حكايتها
دياب بغموض: هو انتِ اسمك فيروز ايه
فيروز: اسمى فيروز سالم المُحمدى
دياب: وجمال دا اسمو ايه بالكامل
فيروز: اسمو جمال عبدالحميد انور
دياب: تمام وعايز برضو اسم صاحبتك عشان ادور عليها
فيروز: أنا كنت عايزه اروح الكليه انا مروحتش النهارده وهى كده كده صاحبتى معايا فى نفس الكليه وانا هاخد عنوانها
دياب: خلاص أنا معنديش مانع انك تروحى بس هتروحى بحراسه
فيروز بطفوله: بس أنا مش طفله
دياب: والله انتِ كده مش طفله المهم هتروحى الكليه هتروحى بحراسه مفيش حراسه يبقى مفيش كليه تمام وبرضو عايز اعرف صاحبتك اسمها ايه
فيروز: اسمها هاجر محمد يوسف ارتحت كده
دياب بهزار: اه بصراحه متعرفيش كميه الراحه اللي انا فيها الوقتى
فيروز ضحكت على هزاره فى وسط كلامهم دخلو ناس
احلام مرات عم دياب بطيبه: ازيك يا دياب ياولدى
دياب بإبتسامة: الحمدلله بخير يامرت عمى
ساميه مرات عم دياب بطيبه: ازيك يا دياب
دياب بإبتسامة: الحمدلله يامرت عمى
امل وليلى: ازيك يا دياب
دياب: الحمدلله يابنات
فاطمه: ازيك يا دياب عامله ايه
دياب بجمود: الحمدلله يا فاطمه
كلهم لاحظو وجود فيروز ومش عارفين مين دى
فاطمه: مين دى يا دياب
دياب: واحده فى بينى وبينها شغل ووجه كلامه لفيروز
دياب لفيروز: احب اعرفك يا فيروز دى مرت عمى جابر الله يرحمه احلام
فيروز بابتسامة: أهلا ياطنط
احلام بطيبه: أهلا بيكى يابتى
دياب: ودى بنتها امل خطيبه طيبه يونس اخوى ومع ورد فى الكليه
أمل بإبتسامة: ازيك يا فيروز
فيروز بابتسامة: الحمدلله يا أمل
دياب: ودى مرت عمى ماجد الله يرحمه ساميه
فيروز بابتسامه: ازيك يا طنط
ساميه بطيبه: اهلا يابتى
دياب: ودول بناتها ليلى خطيبه قاسم ومع ورد برضو فى الكليه ودى فاطمه كليه تربيه نوعيه
ليلى بابتسامة: ازيك يا فيروز
فيروز بابتسامة: الحمدلله يا ليلى
فاطمه بضيق: أهلا
فيروز استغرب ردها: أهلا بيكى
دياب بضيق من فاطمه: اتفضلو يا جماعه امى مستنياكم جوه
دخلو كلهم
دياب: متزعليش من فاطمه يا فيروز
فيروز: لا مش زعلانه خالص عن ازنك أنا هدخل جوه
دياب: اتفضلى
فى الداخل فيروز كانت معديه وسمعت ساميه بتقول
ساميه: مش ناويه تفرحى بدياب يا هاله يعنى يونس خاطب أمل وقاسم خاطب ليلى وسليم خاطب ورد مش فاضل غيره ولا هو عشان مش ولدك تعملى كده
هاله بحده...
لمتابعه باقي فصول الرواية اضغط هنا👇
