روايه صعيدي خطف قلبي الفصل السادس 6 بقلم جروح لا تنتهي
#_صعيدي_خطف_قلبي👇🏻
الفصل السادس
فى صباح اليوم التالى
فيروز: يلا سلام يا ماما هاله أنا همشى
هاله: كيف يابتى استنى افطرى الاول
فيروز: لا أنا لازم امشى هو مفيش حد موجود هنا
هاله: لا يابتى ورد نايمه فوج وقاسم فى القسم ويونس راح السكن بتاعه عشان جامعته ودياب رايح شركته النهارده ومستنيكى بره
فيروز: طب خلاص أنا هروح الحقو يلا باى
هاله: مع السلامه
فيروز خرجت لقت دياب واقف ومدى ضهرو
فيروز: معلش اتأخرت عليك
دياب: كويس انك عارفه انتِ هتروحى الكُليه النهارده بس وبعدين هتروحى على الامتحانات
فيروز: ازاى
دياب: كلمت العميد بتاع الكليه بتاعتك وقولتلو انك هتروحى على الامتحانات وانتِ كده كده فى الترم التاني يعنى خلصتى
فيروز: خلاص تمام وأنا النهارده هقابل صحبتى عشان اروح عندها
دياب: وانتِ مين أذن ليكى انك هتروحى عندها اصلا
فيروز: ليه مين هيمنعنى
دياب ببرود: أنا
فيروز: ودا بصفتك ايه بقا
دياب بإبتسامة صفرا: بصفتى خطيبك ولا نسيتى ان اهل البلد كلهم عارفين كده
فيروز لسه هتتكلم قاطعها دياب
دياب: أنا مش عايز معارضه ومين عارف يمكن تقعدى هنا على طول يلا بينا أنا كده كده رايح الشركه النهارده
فيروز: ايه دا انت هتروح بالبس الصعيدى
دياب: على فكره عادى انا ميهمنيش بس أنا بروح الفيلا بتاعتى بغير هدومى
فيروز: طب يلا بينا هنتأخر
دياب: يلا
تسريع الاحداث
فيروز وصلت الكُلية وقابلت هاجر
هاجر: ايه دا يا فيروز مش بتيجى ليه
فيروز حكت لهاجر انها قابلت يونس واخدها عندو
هاجر: يعنى هتيجى عندى
فيروز: مش عارفه بس احتمال لا
هاجر: وايه كميه الحراسه اللي انتِ جايه بيها دى
فيروز: محدش رضى يطلعنى من غير الحراسه دى يلا نروح على المحاضره راحو المحاضره وفى عيون كانت بتراقب فيروز
عند جمال
جمال: طب انت متعرفش عربيه مين اللي هى جات بيها دى
الشخص اللي بيراقب فيروز: لا والله يابيه بس العربيات والحراسه مشدده عليها
جمال: طب خليك مراقبها اوعى تغيب عن عينك
الشخص: تمام يابيه وقفل مع جمال
جمال: بقا بتعملى عليا أنا الخضره الشريفه وانتِ زبا*له بس هجيبك برضو تحت رجلى
عند فيروز
فيروز: يلا سلام أنا همشى
هاجر: خلاص تمام
مشيت فيروز وهاجر طلعت تليفونها
هاجر: الو يا جمال
جمال: ايوه يا هاجر
هاجر: فيروز النهارده جات وقالت ان الناس اللي عايشه معاهم هيخلوها عندهم علطول
جمال: طب متعرفيش مين هما الناس دول
هاجر: لا مجبتش اى سيره عنهم بس باين عليهم ناس فوق اوى
جمال: هو انتِ بتكرهى فيروز ليه كده
هاجر بحقد: عشان هى عندها كُل حاجه وانا لا واحده زيها طلعت لقت عندها فلوس وجمال وفيلا ومصنع بأسمها ودايما الأولى على الكُليه وكلُ الدكاتره بيحبوها انما أنا واحده اتربت فى ملجأ وبشتغل عشان اصرف على نفسى ليه هى كُل حاجه وانا لا انا بكرها
جمال: كويس طالما كده يبقا مصلحتنا واحده وهديكى الفلوس اللي انتِ عايزاها
هاجر بطمع: والفلوس دى مقابل ايه
جمال: هقولك كُل حاجه بس فى وقتها بس المهم انتِ هتعملى اللى هقولك عليه
هاجر: ايوه طبعاً هعمل كُل كلمه بالحرف الواحد
جمال: كده اتفقنا
عند فاطمه فى الكُليه
كانت ماشيه وماسكه الايس كوفى بتاعها واحد خبط فيها والايس كوفى وقع على فاطمه
الشخص: أنا أسف
فاطمه: مش تفتح يا استاذ
الشخص: على فكره انا قولت أسف وبعدين انتِ اللى مش واخده بالك
فاطمه: على فكره انت بنى ادم قليل الذوق
الشخص: يخرب بيت لسانك الطويل دا ما قولت اسف
فاطمه: انا اللي غلطانه انى واقفه مع واحد زيك اصلا
مشيت فاطمه وهى كان بيبص عليها
الشخص: يخرب بيت جمالها هو فيه كدا بس لسانها طويل يلا خساره الحلو مبيكملش ايه اللي أنا بقولو دا انا ورايا محاضره
دخلت فاطمه المحاضره
صاحبتها: ايه دا اتأخرتى ليه يا فاطمه
فاطمه: فى واحد حيو*ان بره وقع عليا الايس كوفى
صاحبتها: الحقى ايه الدكتور الجديد القمر دا
دخل الدكتور والبنات كلهم معجبين بشكلو وفاطمه مصدومه ازاى الشخص اللي هزئتو بره هو الدكتور
الدكتور: اكيد طبعاً انتو مستغربين أنا هنا ليه أنا دكتور نادر رأفت الدمنهورى هدرس ليكم الماده بدل دكتوره صفاء لانها واخده اجازه
تسريع الاحداث
نادر: وكده تكون المحاضره خلصت واتمنى ان شرحى يكون عجبكم اتفضلو
كلهم مشيو ولسه فاطمه وصاحبتها هيطلعو
نادر: لو سمحتى يا بتاعه الايس كوفى انتِ
صاحبتها: طب أنا هستنى بره
فاطمه: ايه بتاعه الايس كوفى دى
نادر: ما أنا مش عارف اسمك ايه
فاطمه: اسمى فاطمه يا دكتور نادر عن ازن حضرتك
نادر: استنى بس أنا كُنت حابب اعتذر لحضرتك على اللى حصل بره
فاطمه بإبتسامة: حصل خير يا دكتور وأنا أسفه انى اتعصبت عليك
نادر بإبتسامة: لا عادى حصل خير تقدرى تتفضلى
فاطمه: عن ازنك
عند فيروز
فيروز: هو انت جايبنى شركه دياب ليه
السواق: دياب بيه هو اللي قالى كده انى اجيب حضرتك للشركه
فيروز: طب شكراً لحضرتك
نزلت فيروز ودخلت
فيروز للموظف: لو سمحت مكتب دياب بيه فين
الموظف: فى الدور 13 يا فندم عن ازنك
ركبت فيروز الاسانسير
فيروز: لو سمحتى عايزه ادخل لدياب
السكرتيره بقرف: دياب بس من غير بيه وياترى فى معاد سابق ولا لا
فيروز: وانتِ مالك أنا عايزه ادخل لدياب دلوقتى
السكرتيره بإستفزاز: وانا مش هدخلك ويلا من غير مطرود
فيروز: انتِ بتكلمينى كده ليه أنا هدخل يعنى هدخل
السكرتيره بصوت عالى: باين عليكى مش بتفهمى بالذوق أنا هطلب الامن وهما يرموكى بره
طلع دياب على الصوت العالى
دياب بزعيق: فى ايه ايه الصوت العالى دا فيروز انتِ جيتى امتى ومدخلتيش علطول ليه
فيروز بزعل ودموع: هى مردتش تدخلنى يا دياب وكانت عايزه تطلب ليا الامن
دياب بص للسكرتيره بغضب وقال: ادخلي المكتب بتاعى وأنا هحصلك
فيروز: حاضر
فيروز دخلت
دياب للسكرتيره: أنا عايز افهم ايه اللي كان بيحصل
السكرتيره بخوف: هى اللي علت صوتها عليا وكمان قالت ليا انها عايزة تدخل لدياب من غير بيه عش....
قاطعها دياب بزعيق: وانتِ مالك تقول دياب تقول دياب بيه دا ميخصكيش واول واخر مره تكلميها بالاسلوب دا انتِ فااااهمه
السكرتيره بخوف: فاهمه يا دياب بيه
بصلها بغضب ودخل لفيروز
دياب: خلاص متزعلش اخدت ليكِ حقك
فيروز: لا أنا مش زعلانه
دياب: امال واقفه ليه مقعدتيش
فيروز: انت جبتنى هنا ليه
دياب: عشان نروح المول
فيروز: لا أنا هروح مع البنات
دياب ببرود: لا انتِ من هنا ورايح هتخرجى معايا
فيروز: ودا ليه بقا وتخرج معايا بصفتك ايه
دياب وهو بيقرب منها وهى بترجع لورا
دياب: بقا مش عارفه أنا ابقالك ايه
فيروز بتوتر: انت بتقرب ليه
فيروز خبطت فى الحيطه وهو حاصرها بايده
دياب بهمس فى ودنها: بصفتى خطيبك يا روز وأنا من هنا ورايح هختار هدومك وعلى فكره شكلك كان حلو اوى بالحجاب
فيروز بسرحان:وانت كمان شكلك حلوب الصعيدى والبدله
دياب: ايه صح شكلى حلو
فيروز فاقت: لو سمحت ابعد
بعد دياب وهو بيقول: ايه رأيك بعد ما تتخرجى اخليكى المترجمه الرئيسيه للشركه اهو تسافرى معايا واحنا كده كده داخلين على صفقه جديده
فيروز بفرحه: صح
دياب بإبتسامة: اه صح ها موافقه ولا اشوف غيرك
فيروز بسرعة: لا لا موافقه طبعا
دياب: يلا بينا على المول
فيروز: يلا
عند جمال
الشخص: الحق يابيه دى دخلت شركه دياب الهوارى
جمال بخضه وخوف: ينهار اسود انت بتقول ايه
الشخص: اه والله يباشا أنا شوفتها دخلت دلوقتى وبعدين طلعت ومعاها دياب الهوارى اكمل فى المراقبه ولا ايه يابيه
جمال: لا لا وقف دلوقتى ولما اقولك راقبهم تبقى تعمل كده
الشخص: اوامر ياباشا
جمال أنا لازم اروح لسالم
راح جمال عند سالم فى المكتب
جمال: انا عرفت فيروز فين
سالم بسرعه: هى فين
جمال: عند دياب الهوارى
سالم بخضه: انت بتقول ايه
جمال: انا بعت واحد يراقب كليتها وهو قالى انها دخلت بحراسه ولما خلصت راحت شركه دياب الهوارى وطلعت معاه
سالم بخوف: معقول يكون عرف وعايز ينتقم من فيروز
جمال بخوف: وطى صوتك انت عايز تفضحنا اكيد لا مش كده هو
سالم بخوف: ربنا يستر
فى المول
فيروز: على فكره أنا عماله اخد رأيك فى محلات كتير وانت مفيش محل عجباك
دياب ماشى بغرور وحاطط ايده فى جيب البنطلون
فيروز بزهق: يا اخينا أنا بكلمك
دياب وهو بيحط النضاره الشمسيه فوق راسه وبيقول: ممكن تسكتى شويه المحلات اللي بتقولى عليها دى مش بتاعه محجبات تعالى نروح المحل دا
فيروز: يلا لما نشوف اخرتها
دخلو المحل وكانت دريسات محجبات
دياب يلا اختارى اللى انتِ عايزاه وأنا هستنى بره
فيروز اختارت دريسات كتير وعليها طُرح برضو
فيروز راحت عند الكاشير من غير ما تقول لدياب
فيروز وهى بتدى البنت الفيزا: اتفضلى عايزه ادفع الحساب
الكاشير وهو بياخد الفيزا: تمام يافندم
بعد ثوانى
الكاشير باسف: للاسف يافندم الفيزا بتاعتك مش شغاله
فيروز بصدمه: طب معلش حاول تانى
الكاشير حاول تانى: للاسف مش راضى برضو يافندم
فيروز: طب بعد ازنك ممكن تنده الشاب اللى بره دا وبتشاور على دياب
الكاشير: تمام يافندم
بيروح الكاشير ينده دياب
دياب: فى حاجه حصلت
فيروز: وقفو الفيزا بتاعتى
دياب: وانتِ عرفتى ازاى
فيروز اصل أنا كُنت هدف...
قاطعها دياب: وانتِ تدفعى ليه وأنا موجود
دياب للكاشير: كام الحساب
الكاشير: الحساب 3000 يافندم
دياب بيدى الفيزا للكاشير: اسحب 3500 والباقى ليك
الكاشير باحترام: تحت امرك يا فندم
خلصو والحُراس شالو الحجات اللى اشتروها
فيروز: دياب عايزه ايس كريم
دياب: هو أنا بخرج بنت اختى
فيروز: لو سمحت عايزه واحده والنبى
دياب: حاضر
دياب لحد من الحُراس: انتو كام واحد
الحارس: احنا عشره يا دياب بيه
دياب وهو بيدى الحارس 200:روح اشترى ايس كريم ليك وللرجاله وهات ليا أنا وفيروز كمان والباقى خلى الراجل ياخدو
الحارس بدهشه: نعم
دياب: فى ايه
الحارس: لا مفيش حاجه يا دياب بيه هجيب الايس كريم فوراً
الحارس جاب الايس كريم وكلهم اكلو ودياب وفيروز بيضحكو ويهزرو
وصلو البلد وراحو البيت
دياب: فيروز لو سمحتى عايز اتكلم معاكى بس على السطح
فيروز: تمام روح وأنا هحصلك
تسريع الاحداث
طلعت فيروز على السطح واتفاجات لما لقت دياب حاطط كرسيين وطربيزه وعليها كوبيتين شاى ومشغل محمد منير (الفديو تحت 👇🏻)
فيروز قعدت على الكرسي ودياب قعد على الكرسي التانى
فيروز: ايه الرومانسيه دي وانت عرفت ازاى انى بحب محمد منير
دياب بإبتسامة: عشان أنا كمان بحبو
قعدو فى صمت وبعدين دياب قال
دياب: تتجوزينى يا فيروز
فيروز: لا.......
لمتابعه باقي فصول الرواية اضغط هنا👇
